58 πατρίδες σε μια παράγκα

Το Τετρατάξιο Προσφυγικό Δημοτικό Σχολείο Καλογραίζης ιδρύθηκε το 1925. Στεγάστηκε στο χώρο που βρίσκεται σήμερα το «Πέτρινο», σε μια παράγκα που φτιάχτηκε από ξύλα, τσίγκους και πισσόχαρτα… Τη 96χρονη διαδρομή του «περπάτησαν» φέτος οι μαθητές και οι μαθήτριες της Ε΄ συνέχεια …

Η βρύση της «Μουταλάσκη»

Επί μέρες σειόταν ο συνοικισμός. Τρέχανε διάφοροι να δουν τι συνέβαινε. Βλέπανε και κρυφογελούσαν…Το εργοστάσιο, για να δουλέψει, ήθελε νερό. Πολύ νερό. Πού να βρεθεί όμως τόσο νερό; Μόνο αν έσκαβαν πηγάδι. Ξεκίνησαν λοιπόν γεώτρηση. Τρυπούσαν τη γη και κάθε συνέχεια …

Το «θεοβλαβές» κτήμα της Καλογρέζας

Η Καλογρέζα και το Ψυχικό ανήκαν στην ιδιοκτησία της Ρηγούλας (ή Ρεγούλας) Μπενιζέλου (1522-1589), τη µετέπειτα αγία Φιλοθέη. Όταν, επί Όθωνα, τα µοναστήρια διαλύθηκαν και η κτηµατική τους περιουσία περιήλθε στο ελληνικό δηµόσιο, τα κτήματα της Μονής του Αγίου Ανδρέα, συνέχεια …

Τα δυο «λ» της ζωής του: λιγνίτης και λαούτο

Με μαντινάδες και ρακές με λύρα και λαούτομ’ ασκομαντούρα και χορό θέλω τον κόσμο τούτο… Άχαρη ήταν η δουλειά, βαρετή. Δεν την γούσταρα αλλά τι να κάνω, ένεκα η ανάγκη… Έπρεπε να μετράω τα βαγόνια, που ανέβαιναν απ’ το φανάρι. συνέχεια …

Το ρημαγμένο νταμάρι

Eδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι, κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό… Ερωτικό (Άλκης Αλκαίος) Ψηλά ήταν το νταμάρι κι από κάτω ο συνοικισμός. Αντιλαλούσε ολάκερο το βουνό κάθε φορά που σκάγανε τα φουρνέλα. Η σκόνη ταξίδευε στον αέρα και μέσα συνέχεια …

Στην άμια Μαρίκα…

«Θα γυρίσω κάποτε» έλεγαν στον εαυτό τους οι διωγμένοι Ρωμιοί, όταν το ’22 αποχαιρετούσαν τα σπίτια τους στην Ανατολή. Οι πιότεροι δεν πρόλαβαν να κρατήσουν την υπόσχεσή τους. Ανέλαβαν για λογαριασμό τους τα παιδιά και τα εγγόνια τους… Η Τούζλα, συνέχεια …

Ο Ναός είχε τη δική του ιστορία

Γιορτάζει η ενορία μας, σήμερα. «Χρόνια μας Πολλά» … Ευκαιρία είναι να πούμε μερικά πράγματα γι’ αυτήν… Η ανέγερση, με πλίνθους και ξύλο, ιερού ναού Ζωοδόχου Πηγής στην Καλογρέζα άρχισε το 1925. Τα εγκαίνια έγιναν δεκατρία χρόνια μετά, στις 6 συνέχεια …

Αργοσβήνει μόνος

Ο χρόνος, σαν το σφουγγάρι στο μαυροπίνακα, έχει σβήσει σήμερα απ’ το έδαφος της Καλογρέζας όλα τα «αποτυπώματα» των λιγνιτωρυχείων. Πάνε δεκαετίες που τα πηγάδια έχουν κλείσει και οι στοές σφραγίστηκαν. Κάθισε η γη, πέταξε από πάνω της τη μαυρίλα, συνέχεια …

Η «βουβή» επέτειος του Μπλόκου

Μια λαμπερή μέρα είναι η σημερινή. Καμιά σχέση με την αποφράδα που ξημέρωσε στις 15 Μαρτίου 1944 για την Καλογρέζα. Κείνη ήταν μια συννεφιασμένη μέρα. Είχε κρυφτεί ο ήλιος, θαρρείς και δεν ήθελε να δει το φονικό… Είκοσι δυο οι συνέχεια …