Στο προσκλητήριο της μνήμης του «παρών» φώναξαν πρόσωπα γνωστά κι αγαπημένα: ο πατέρας Αλέξανδρος, ο μαστρο-Ιάκωβος, ο κύριος Μάκης, ο κύριος Γιώργος, ο γιατρός Κυπριανός, ο ευγενής Ψυχούλης, ο κύριος Πέτρος. Ήρθαν ένας-ένας με τη σειρά, ζωντανοί όσο ποτέ, τον συνέχεια …
Επί μέρες σειόταν ο συνοικισμός. Τρέχανε διάφοροι να δουν τι συνέβαινε. Βλέπανε και κρυφογελούσαν…Το εργοστάσιο, για να δουλέψει, ήθελε νερό. Πολύ νερό. Πού να βρεθεί όμως τόσο νερό; Μόνο αν έσκαβαν πηγάδι. Ξεκίνησαν λοιπόν γεώτρηση. Τρυπούσαν τη γη και κάθε συνέχεια …
Μια μέρα θα πάρω τα παιδιά μου και θα πάμε στην Καλογρέζα να τους δείξω τα μέρη που μεγάλωσα, αλήτεψα και μαθήτεψα. Οι γειτονιές, όπως τις έζησα, δεν υπάρχουν πια. Έχει περάσει από πάνω τους ο χρόνος και ο… δρόμος. συνέχεια …