1952: Η ένδυση ορφανών μαθητών

Ο Πόλεμος, η Κατοχή και ο Εμφύλιος διέλυσαν οικογένειες και γέμισαν την Ελλάδα (πάλι) με ορφανά. Το 1952 αρκετά παιδιά μεγάλωναν δίχως πατέρα στην Καλογρέζα. Η μάνα τι να πρωτοκάνει με τον πενιχρό μισθό από το εργοστάσιο; Να ταΐσει ή να ντύσει; Κοίταγε πρώτα να ταΐσει… Για την ένδυση των παιδιών φρόντιζαν άλλοι. Συγγενείς, φίλοι, γείτονες… Ενίοτε, μάλιστα, και το σχολείο…

Τέσσερις μέρες μετά τα επίσημα εγκαίνια του Πέτρινου, την Κυριακή 13 Απριλίου 1952, όπως διαβάζουμε στην εφημερίδα Τοπικά Νέα «εις τας ευρείας αιθούσας του νέου Δημοτικού Σχολείου Καλογρέζης, έλαβε χώραν μια ωραία εορτή ενδύσεως ορφανών και απόρων μαθητών».

Η γιορτή έγινε με κάθε επισημότητα. Παρέστησαν και μίλησαν ο δήμαρχος Ν. Ιωνίας, Κυριάκος Κιοφτερτζής και ο μητροπολίτης, ο Πατάρων Μελέτιος. Αλλά πρώτος τον λόγο πήρε ο διευθυντής του σχολείου, Θεόδωρος Καμπίτσης ο οποίος «ετόνισεν ότι δια την επιτυχίαν του έργου εβοήθησαν ο Δήμος, ωρισμένα εργοστάσια και διάφοροι ιδιώται».

Κι ακόμη ότι «η όλη εργασία συνετελέσθη εν συνεργασία της Σχολικής Εφορείας της αποτελούμενης εκ των κ.κ Γ. Αραμπατζόγλου και Χ. Νεσιάδη μετά επιτροπής εκ των κάτωθι: των κ.κ Στ. Δαμιανίδη, Χρήστου Σινέκογλου, των κυριών Μαλάμως Παντσίδου, Φωφώς Δαμιανίδου, Χρυσούλας Μαροπούλου και των δεσποινίδων Ορθοδοξίας Καρέντζου και Θεοδώρας Προκοπίου».

Ακολούθως μίλησαν ο Πατάρων κ. Μελέτιος και ο Δήμαρχος, οι οποίοι «συνεχάρησαν τον Διευθυντή της Σχολής, το Διδακτικόν Προσωπικόν, την Σχολική Εφορεία και την Επιτροπή για την ωραία πρωτοβουλία και ευχήθηκαν όπως το παράδειγμά των ακολουθήσουν και άλλα σχολεία της περιφέρειας μας».

Την ίδια μέρα (13/4) συντάχθηκε η παρακάτω ευχαριστήρια επιστολή προς τον πρόεδρο της Σχολικής Εφορείας, Γιώργο Αραμπατζόγλου ως «δείγμα ελάχιστον απέραντου ευγνωμοσύνης…»*

*Οι φωτογραφίες του θέματος είναι από τη φωτογραφική έκθεση «60 χρόνια Πέτρινο» και προέρχονται από το προσωπικό αρχείο της κ. Μπακιρτζή Παρασκευής.

ΙΝΦΟ: Ο κ. Βλαδίμηρος Καϊσερλόγλου μας πληροφόρησε ότι στη φωτογραφία διακρίνονται επίσης ο πατέρας του, Κώστας Καϊσερλόγλου και ο θείος του Κώστας Σινέκογλου, που υπήρξαν τμηματάρχες στην εταιρία «Μουταλάσκη Α.Ε. Η παρουσία τους και η συμμετοχή του Κώστα (και όχι Χρήστου) όπως αναφέρει η εφημερίδα, Σινέκογλου στην Επιτροπή για την οργάνωση της γιορτής, φανερώνει ότι ένα από τα εργοστάσια που συνέδραμαν την προσπάθειά αυτή ήταν και της «Μουταλάσκη»

Αφήστε μια απάντηση