Τα πρώτα χρόνια από την εγκατάσταση τους στους συνοικισμούς οι πρόσφυγες έλεγαν το νερό νεράκι αφού αυτό ήταν λιγοστό και δεν έφτανε για όλους. Στήνονταν οι άνθρωποι στις ουρές περιμένοντας να ανοίξουν οι βρύσες που είχαν τοποθετηθεί σε κεντρικά σημεία ώστε να γεμίσουν τις στάμνες και τα λαγήνια τους.
H τοποθέτηση των σωλήνων του νέου δικτύου στην Αθήνα και στον Πειραιά ξεκίνησε τον Αύγουστο του 1928 και αποπερατώθηκε τον Ιούνιο του 1931. Μέσω των παροχετεύσεων θα μεταφερόταν το νερό από το Μαραθώνα στο λεκανοπέδιο.
Το 1932 η μέση ημερήσια κατανάλωση για την Αθήνα και τον Πειραιά ανέβηκε σε 31.350 κ.μ. , από την οποία το 70% προερχόταν από τη λίμνη του Μαραθώνα, 16% από τα υπόγεια νερά της σήραγγας του Μπογιατίου, 8% από τον Κοκκιναρά, 5% από το Αδριάνειο και 1% από τη θάλασσα (για πλύσιμο των δρόμων). Το 88% του νερού αυτού καταναλωνόταν για τις «συνήθεις χρήσεις», 4% για κατάβρεγμα δρόμων, 4% για κήπους και 4% για πλύσεις αγωγών.
Το έργο της ύδρευσης είχε ανατεθεί στην αμερικανική εταιρία Ulen. Τα πρώτα χρόνια, λόγω της χαμηλής βροχόπτωσης, το νερό που διοχετευόταν στα σπίτια αντιστοιχούσε μόλις σε 2 λίτρα ανά άτομο, γεγονός που ενέπνευσε πολλά νούμερα στις θεατρικές επιθεωρήσεις της Αθήνας.
Η πιο ενδιαφέρουσα ήταν εκείνη που τοποθετούσε τον Σωκράτη με τους μαθητές του στο κέντρο της σκηνής να περιμένουν το μαραθωνοδρόμο, ο οποίος είχε αργήσει. Πράγματι, μετά από ένα μονόλογο του Σωκράτη, ο μαραθωνοδρόμος κατέφθανε, διέσχιζε την αίθουσα εκ των όπισθεν προς τη σκηνή, ανέβαινε σε αυτήν και –πριν πέσει μισολιπόθυμος– παρέδιδε στα χέρια του Σωκράτη έναν μπόγο. Μετά από αρκετό ξετύλιγμα, ο Σωκράτης έβρισκε μέσα στον μπόγο ένα φαρμακευτικό φιαλίδιο. «Τι είναι αυτό;», ρωτούσε το μαραθωνοδρόμο. «Είναι το νερό του Μαραθώνα», ψέλλιζε εκείνος, «οι Αμερικανοί λένε ότι θα υπάρξει περισσότερο, αλλά προς το παρόν αυτό είναι όλο» και μετά ξεψυχούσε.
Πληροφορίες αντλήθηκαν από το βιβλίο ΥΔΑΤΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ Χρονικό της διαχείρισης του νερού στην Αττική του Ευάγγελου Α. Χεκίμογλου, έκδοση 2014 της ΕΥΔΑΠ.
Στη βασική φωτογραφία, τοποθέτηση αγωγού στο Αδριάνειο Υδραγωγείο, 1929. Κάτω, κατασκευή του αντλιοστασίου στο Γαλάτσι και δεξαμενής (δεξιά).
