Τα καφενεία του Βουτσά, του Ηλία Φωτιάδη,του Μπίλια, του Τσάκωνα, ο Χάμπας ο μπακάλης, ο Νταΐκας ο ψαράς, ο Ιακείμης ο τσαγκάρης… Άνθρωποι της βιοπάλης στην Καλογρέζα του ΄40…
Γράμματα πολλά δεν έμαθε, σε όλη του τη ζωή δούλευε τσαγκάρης. Όμως ο Δημήτρης Κολεγάς (1926, Καλογρέζα – 2014, Νέα Σμύρνη) είχε το χάρισμα και μπορούσε να σκαρώνει στίχους. Μέσα από το στιχούργημα με τίτλο «Τα φρούτα του πολέμου» που έγραψε τον Μάρτη του 2011, σε ηλικία 85 ετών, ξεπηδούν όλες αυτές οι μορφές που αναφέρουμε πιο πάνω…
Τα φρούτα του πολέμου
(απόσπασμα)
Ήμουνα δεκατριών ετών
το έπος του σαράντα
να μια φωτογραφία του
να την θυμάστε πάντα
Σήμερα βρίσκεται ο ναός
Ζωοδόχου της Πηγής
εκεί ακριβώς που ζήσαμε
τον θρύλο αυτής της γης.
Τα καφενεία του Βουτσά,
του Ηλία Φωτιάδη,
του Μπίλια και του Τσάκωνα
τις βόλτες κάθε βράδυ.
Επάνω σε μουρόφυλλα
λακέρδα από τον Χάμπα
μες τα τελάρα μπόλικη
και την πουλούσαν τσάμπα.
Και τον Νταΐκα τον ψαρά
μ’ έναν κουβά στο χέρι,
τα ψάρια στο κεφάλι του
πουλά και περιφέρει.
Η κυρία Φωτίκα μας,
ο Χαρίτος ο μπακάλης,
ο Ιακείμης ο τσαγκάρης,
άνθρωποι της βιοπάλης.
Ανοίγαμε τον κλήδονα
επάνω στο πηγάδι,
και λέγανε για έπαθλο
τον λούστρο τον Ρηγάδη
Κι ένα ακόμα μαγαζί
του Δημήτρη το κουρείο,
που όλα αυτά χαθήκανε
μες στου φασισμού το κρύο.
*Το στιχούργημα δημοσιεύτηκε στο βιβλίο «Σαν πουλιά τα τουφεκάν» που αναφέρεται στο Μπλόκο της Καλογρέζας.
