Ο χάρος έχει πολλούς πια να παίρνει. Δεν προλαβαίνει να πηγαίνει και να έρχεται. Στρώνει και πέφτει δίπλα μας. Στην αρχή αγριευόμαστε. Μα σιγά σιγά συνηθίζουμε την παρουσία του. Πεθαίνουν αβέρτα οι άνθρωποι. Ελεύθερες οι ψυχές τους πετάνε ψηλά, ψάχνοντας συνέχεια …
Ο επικεφαλής του αποσπάσματος, ως είθισται στους μελλοθάνατους, τον είχε ρωτήσει, αν επιθυμούσε να πει κάτι πριν από την εκτέλεση. Κι εκείνος είχε διαλέξει για τα τελευταία λόγια της μικρής ζωής του το «ζήτω η Ελλάδα». Τα φώναξε με όλη συνέχεια …
Τα μαυρισμένα γόνατα, κάθε φορά που παίζαμε μπάλα σε κείνα τα χώματα, «φωνάζανε», ήθελαν κάτι να μας πουν. Πως εκεί κάτω από τα πόδια μας, λίγα χρόνια πριν, υπό την απειλή μιας κατάρρευσης ή μιας αγκούσας, οι παππούδες μας και συνέχεια …
«Την περίοδο 1971-72, μόλις τέσσερα χρόνια μετά από την ίδρυσή του, ο Ίκαρος, η ομάδα της Ν. Ιωνίας, που είχε γεννηθεί το 1967 από την υποχρεωτική συγχώνευση της Καλογρέζας και της Σαφράμπολης, ανοίγει τα φτερά του και πετώντας κόντρα στον συνέχεια …