Αφορμή για να φτάσουμε σε αυτό το ξεχωριστό μέρος της Μογγολίας την συγκεκριμένη εποχή όπου γίνεται το διήμερο αντάμωμα, ήταν το ντοκιμαντέρ «Η Κυνηγός με τον Αετό» (The Eagle Huntress) που είδαμε στον κινηματογράφο.
Μετά από περιπλάνηση μιας εβδομάδας στην κεντρική Μογγολία πετάξαμε δυτικά προς την μικρή κωμόπολη Olgii η οποία βρίσκεται στα ριζά της οροσειράς Altai.
Η οροσειρά Altai διασχίζει το δυτικό άκρο της Μογγολίας και είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ Μογγολίας και Καζακστάν. Εκεί ζει για αιώνες ένας από τους τελευταίους νομαδικούς πληθυσμούς, οι Καζάκοι της Μογγολίας. Οι ακραίες χαμηλές θερμοκρασίες και το βραχώδες έδαφος καθιστούν την καλλιέργεια αδύνατη.
Αυτοί οι σκληροτράχηλοι νομάδες κτηνοτρόφοι, που ζουν απομονωμένοι στα βουνά, κατάφεραν να διατηρήσουν γλώσσα και πολιτισμική παράδοση. Ατρόμητοι καβαλάρηδες από μικρά παιδιά κυνηγούν με τους αετούς που έχουν εκπαιδεύσει.
Στις ανασκαφές τις γαλλομογγολικής αρχαιολογικής αποστολής στην οροσειρά Altai βρέθηκε ένας τάφος που χρονολογείται 2.300 χρόνια πριν και ανήκε σε πολεμιστή της Ανατολικής Σκυθίας
Η τελετουργική πρακτική της ταφής των νεκρών σε βάθος, σε συνδυασμό με τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες άφησαν αλώβητα πολλά ευρήματα.
Αυτή η ανακάλυψη έφερε στην επιφάνεια νέα στοιχεία γι’ αυτόν τον ξεχασμένο πολιτισμό. Έδειξε πως δυο χιλιετίες μετά, οι ομοιότητες του Σκύθη ιππέα με τους σημερινούς Καζάκους της Μογγολίας είναι εντυπωσιακές.
Παρόμοιος ο τρόπος κατασκευής ρούχων και υποδημάτων από δέρματα ζώων, ίδιες διατροφικές συνήθειες , καθώς επίσης και πανομοιότυπη η σχέση τους με τα άλογα .
Τέτοια εποχή, αρχές φθινοπώρου, μαζεύονται όλοι από τους ορεινούς όγκους μεταφέροντας τα κοπάδια τους στο πεδινό Olgii για να ξεχειμωνιάσουν, αλλά και για το ετήσιο αντάμωμα που τόσο περιμένουν. Ο χειμώνας στην Μογγολία είναι πολύ βαρύς και η θερμοκρασία φτάνει στους -40 βαθμούς Κελσίου.
Νωρίς το πρωί βρεθήκαμε λίγο έξω από την πόλη ακριβώς εκεί που αρχίζει η οροσειρά. Το χιόνι έπεφτε ευτυχώς λιγοστό και οι καβαλάρηδες άρχισαν να καταφθάνουν κατά ομάδες.
Ντυμένοι με τα γούνινα πανωφόρια τους και έχοντας τους αετούς στο αριστερό τους χέρι κάλπαζαν πάνω στα άλογα τους βγάζοντας άναρθρες κραυγές.
Αυτή η εικόνα “τρόμου’’ θύμιζε τις ορδές των Μογγόλων που έφταναν στην Αν. Ευρώπη πριν από αιώνες παγώνοντας το αίμα των κατοίκων .
Οι χριστιανοί μοναχοί έντρομοι διέδιδαν πως οι Τάρταροι όπως τους ‘‘βαφτίσανε’’ έρχονταν από τα Τάρταρα (κόλαση). Ήταν για αυτούς τα ξωτικά της κολάσεως.
Η γιορτή περιλάμβανε διάφορες επιδείξεις ικανοτήτων π.χ. την ικανότητα του αετού να υπακούει τον καβαλάρη εκπαιδευτή του, τοξοβολία ιππεύοντας άλογα και ακινητοποίηση του κοπαδιού ενώ καλπάζουν πάνω στα άγρια άλογα τους.
Η ικανότητα των νομάδων να ιππεύουν ξεκινά από τα πρώτα χρόνια της ζωής τους και λένε πως τα παιδιά μαθαίνουν να ιππεύουν πριν περπατήσουν.
Δυο μέρες ήμασταν περιτριγυρισμένοι από τους Τάρταρους και σας διαβεβαιώ πως δεν βρισκόμασταν στα Τάρταρα, ‘’ την κόλαση’,’ μα στον παράδεισο του φωτογράφου με αυτές τις ανεπανάληπτες εικόνες που βλέπαμε.
Εκεί ήρθαμε κοντά σε έναν λαό υπερήφανο, αυτάρκη και ικανό να προσαρμόζεται στις δύσκολες κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή.
Σκληροτράχηλοι με αγριωπή όψη μα συνάμα φιλικοί και προσιτοί στην προσπάθεια μας να επικοινωνήσουμε με… την γλώσσα τους σώματος.
Στο τέλος του διημέρου οι γηραιότεροι της κοινότητας βράβευσαν τους ικανοτέρους καβαλάρηδες και εκπαιδευτές αετών και έδωσαν ραντεβού για το τελευταίο σαββατοκύριακο του επόμενου Σεπτεμβρίου.
Αργά το βράδυ γυρίσαμε στο κατάλυμά μας κατάκοποι μα και μαγεμένοι έχοντας εκατοντάδες εικόνες στην κάρτα της φωτογραφικής μας μηχανής, χαραγμένες στη μνήμη μας για όλη τη ζωή .
Το ταξίδι στην απόκοσμη Μογγολία συνεχίζεται…
Πέτρος Τριανταφυλλίδης
